Page 167 - Қазақ тілі 1 бөлім 10 сынып

у болып жиналды. Қасым енді барлық өзіне

қарсы арналған арамдық, өгейлік мінезді
қабақтан, жарты сөзден ұғатын болды. Күз

күніндей жабырқап жүдеп, қабағы қатқан
қайғыда...

Үнемі аштық, күтімсіздік, ауыр жұмыс қо-
сылып, ойын шатастыра берді. Әжесі өлген

соң, көңілінде тіршілігіне сүйсінгендей бір
күн болған жоқ. Кішкентай Қасымның түсі

де, көңілі де қартайып, жүдеп барады. Бұл
уақытта Қадишаның қолы үйреніп алған

таяғы күннен-күнге: «Жетім ит!», «Жаман
неме!» – деп көзге шұқып, жиі-жиі тие бас-

тады.
Бүгінгі Қасым жалғыз келе жатқан түн-

нің алдында таңертеңнен кешке шейін Иса
мен Қадиша бұны үйіне жолатпай, ауылдан

қуып жүріп сабап еді. Ақырғы рет кеш ал-
дында күні бойы жылаумен үздігіп әлі біткен

Қасым жетімдіктің барлық сорлылығына
бойсұнған пішінімен Исаның үйін жағалап

келе жатыр еді. Жаутаңдаған көзімен жылы
шырай іздеп келе жатқанда, алдында бұ-

рынғыдай зәрленіп тұрған Исаны көрді.

166